How to use Condom?

लवकरच माझं लग्न होणार आहे. कंडोमचा वापर कसा आणि कधी करायचा, याबद्दल मला माहिती सांगावी. कंडोमचा वापर केल्यास गुप्तरोग होत नाहीत, हे खरं आहे?

- कंडोम हा पुरुषांनी वापरायचा एकमेव गर्भप्रतिबंधक उपाय आहे. कंडोम हा पुरुषाच्या शिश्नाच्या आकाराचा रबराचा एक लांबट फुगा असतो. याच्या टोकाला वीर्य साचलं जाण्यासाठी वेगळी फुगीर अशी बंदिस्त पोकळी असते. कंडोम कडा गुंडाळलेल्या अवस्थेत उपलब्ध असतो. शिश्न ताठ असलेल्या अवस्थेत पुरुषांनी तो शिश्नावर उलगडत न्यावा लागतो. शिश्न शिथील असताना तो शिश्नावर चढवू नये. कंडोम हा अत्यंत तलम अशा रबरापासून बनवलेला असतो. तो वापरल्याने लैंगिक सुखात जराही बाधा येत नाही. कंडोममुळे वीर्य योनीमार्गामध्ये सांडलं जात नाही आणि कंडोमच्याच टोकाशी असलेल्या पोकळीत साठून राहतं. यामुळे गर्भधारणा होत नाही. संभोगानंतर शिश्न योनीबाहेर काढताना कंडोम निसटणार नाही आणि वीर्य योनीमार्गात सांडणार नाही, याची काळजी घ्यावी लागते.

एरवी शीघ्रपतनाची तक्रार असलेल्या अनेक पुरुषांना एक उपाय म्हणून कंडोमचा वापर करण्याचा सल्ला दिला जातो. कंडोमच्या वापरामुळे शीघ्रपतनाची तक्रार कमी होते.

कंडोममुळे लैंगिक संबंधातून होणाऱ्या गुप्तरोगांपासून संरक्षण होतं असं नेहमी म्हटलं जातं पण, कंडोम वापरूनही एड्स आणि गुप्तरोगांची लागण झालेली अनेक उदाहरणं आजकाल पाहायला मिळू लागली आहेत.

कंडोम फाटला जाण्याचा प्रकार क्वचित घडू शकतो. काहीजण एकावर एक असे दोन कंडोम वापरतात. असं केल्याने उलट ते निसटण्याची शक्यता वाढते. 


I am going to be married soon. How and when to use condoms, information about me to preach. If you do not use condoms venereal disease, is that true?

- The men used a condom is the only solution garbhapratibandhaka. Rubber size image of the man of the condom is a long balloon. The belly of the border is closed cavity to different semen sacalam. Condoms are available in a wrapped edges. Male penis erect it takes judgment motion, which lies on the image. While relaxing on the penis should cadhavu image. The condom is made of superfine rubber from such. Using that sexual happiness is not an obstacle whatever. Kandomamule not semen yonimarga in sandalam and keeps standing space on either end of the kandomacyaca. This is not the pregnancy. After removing the condom and penis semen does not nisatanara yonibahera translation vagina sandanara, that has to be taken care of.

Many men complain that otherwise is advised to use condoms as a solution sighrapatanaci. The use of condoms sighrapatanaci complaint was low.

It was always said that protection from sexually kandomamule guptarogam is, but using condoms and AIDS have started to get to see many examples nowadays infected guptaroganci.

Condoms can happen in rare species to rent. Some one on one to two condom use. By contrast, it increases the likelihood that nisatanyaci.

Fancy Arabic minarets or Mumbai's Gateway of India in your bridal mehndi?

Fancy Arabic minarets or Mumbai's Gateway of India in your bridal mehndi?


Moroccan to African, Marwari to Hyderabadi and even Mumbaiya, this wedding season, brides are taking their pick of mehendi patterns from across a plethora of cultures and regions 
 
INDIAN PAKISTANI Indian and Pakistani mehendi is very similar in its imagery, usually involving significant use of motifs such as flowers, peacocks and paisleys. A lot of this finds resonance in Mughal architecture and design, which also use similar motifs.

ARABIC
The craze for Arabic mehendi started with bold patterns that used jet-black henna. This unique henna style has evolved quickly and now offers many variations. One includes designs that ditch intricacy for bold designs, using thick lines and several big and small sized muffs, which are filled in a shaded format (similar to how colour is spread using a brush). This design is adorned with thick borders to make the shaded portions stand out effectively. When dried and removed, the mehndi appears to have three-four colour variations like black, maroon, dark and light orange, as a result of the shading effect given to it.Other designs include motifs that are used in Arabic architecture.

AFRICAN
Just like their Arabic counterparts, these designs are not intricate. Instead, they use simple geometric shapes, consisting of lines, square and dots -very similar to tribal art -to create designs for hands and arms that look like a dine mesh. In fact, mesh is a prominent aspect of African mehndi.

WELL-KNOWN REGIONAL MEHENDI DESIGNS FROM INDIA
RAJASTHANI MARWADI
The rich architecture and the intricate jali work gives everything Rajasthani a royal look and the same can be said of the mehendi designs from this area too. Designs resembling the jharokhas and traditional jali work of Rajasthan are common here, and created using really fine cones.

BOMBAY CUT
In this pattern, artists create miniatures of monuments like the Gateway of India and Marine Drive to smaller elements like cutting chai and vada pav, which are exclusively Mumbai-centric.These designs are then blended with regular bridal mehndi designs to complete the look.

HYDERABADI
Hyderabadi mehendi often includes many elements of intricate Indian and Pakistani designs, creating elaborate designs out of geometric shapes and chequered patterns, or paisleys and other floral designs weaved together.

GUJARATI
Similar to Marwari style, Gujrati mehendi is usually extravagant and mimics the elaborate patterns of the art from the region. These designs extensively use the peacock motif, sometimes, combining it with chequered patterns or paisleys. Some artistes are known to also recreate intricate rangoli patterns in their mehendi.

PUNJABI
Punjabi mehendi designs usually do not involve the use of fine lines.Instead, these use a lot of dots and circular motifs, curved lines as well as the chequered pattern, which is used to fill shapes like paisleys and lotuses.

FOR A LITTLE MORE BLING
GLITTER
If you are one of those who like bling, then the glitter, sequins and gem work mehendi will help add glamour to your design. Another variation to this pattern is glitter mehendi that can be applied with glitter cones that contain henna.These come in various metallic shades for that shimmering look. This style is ideal for those who would like to be adorned, but don't want a long lasting effect.

ZARDOZI
With this style, you can incorporate the embroidery designs from your lehengasari on your arms. Mehendi artistes can emulate the fabulous gold embroidered, bejeweled bridal sari fabrics and weave them into mehendi designs.Simply lay out your wedding outfit before the artiste and heshe will recreate the exact pattern with henna using colours and patterns to complement it.



















Price of home servent

$img_title

मोलकरणीचे मोल

नोकरदार महिलांसाठी भांडी, धुणी, केर, स्वयंपाक, मुलांना सांभाळणं, दळण आणणं अशी कितीतरी कामं करून घरकामाची मोठी जबाबदारी सांभाळणारी मोलकरीण म्हणजे रोजच्या धावपळीच्या जीवनातील महत्त्वाचा आधारच म्हटला पाहिजे. घराबाहेर वावरताना, मोठमोठी पदे भूषवताना अनेक नोकरदार महिलांना घराची आवश्यक तेवढी काळजी घेणं त्यांच्या बिझी शेड्युलमुळे जमतंच असं नाही. अशा वेळी त्यांच्या घरातील बरंचसं काम दुसरी कुठली तरी महिला सांभाळत असते. मात्र या घर सांभाळणार्‍या महिलांचं आयुष्य किती कष्टमय असतं, याचा विचार मालकीण महिला करतात का? त्या बाईचं मन जाणून घेण्यासाठी तिच्याशी दहा मिनिटं आपुलकीने बोलतात का?त्यांना जाणून घेतलं तर या कामवाल्या स्त्रिया आपल्यापेक्षा कितीतरी धिराच्या आणि कर्तृत्ववान आहेत,असं जाणवल्याशिवाय राहणार नाही.
 घरकाम करणार्‍या या स्त्रियांचा सर्वात मोठा त्रास म्हणजे त्यांचे दारूडे पुरुष. पुरुष कामधंदा करत असला तरी ९० टक्के पुरुषांची मिळकत दारुतच जात असते. त्यामुळे संसाराचा गाडा बहुतेक वेळ या स्त्रियांच्या कमाईवरच चालत असतो. भल्या पहाटे कामावर जायचं, बरं या लोकांची वस्तीदेखील बर्‍यापैकी लांब असते. ते अंतर पायीच पार करायचं. गाडी-बस यांसारखी साधने त्यांना परवडणार थोडीच आहेत? दिवसभर कामं करायची, संध्याकाळी घरी जाऊन पुन्हा घरचं सगळं आवरायचं, त्यात रात्री नवरा दारू पिऊन आला म्हणजे मारझोड-शिवीगाळ ठरलेलं असतं.
 आमच्या कामवाल्या बाईचं, तिच्या धैर्याचं मला मोठं कौतुक आणि आदरही वाटतो. लहान वयात लग्न झालं. पदरात दोन मुलं, नवरा सतत दारू पिणारा, मारणारा. शेवटी त्याला न सांगता एक खोली भाड्याने घेतली. मुलांना शाळेत घातलं आणि स्वत: दिवसभर १०-१२ घरची कामं करू लागली. नवरा अखेर दारूपायी गेला. त्याचे सर्व दिवसपाणी हिनेच केले. ती म्हणते, ‘एकदा मुलं चांगली शिकली म्हणजे मिळवलं. मला दुसरं काही नको.’ असा विचार आणि कृती करण्याचं बळ कुठून आणलं असेल तिनं? पंचविसाव्या वर्षी दोन मुलांची जबाबदारी, नवर्‍याचा आधार नाही, शिवाय समाजाच्या जळजळत्या नजरा हे सगळं सांभाळण्याचं धाडस, ही क्षमता कुठून आत्मसात केली असेल?
 वाढत्या महागाईशी तोंडमिळवणी करताना या स्त्रिया अधिक कामं धरतात. अंगात पुरेशी ताकद नसते. साधारणपणे प्रत्येक महिलेची सरासरी सहा कामं धरली तरी रोज दीडशे भांडी घासावी लागतात, ८-१० बादल्या धुणं, साधारण दोन हजार चौ. फूट जमीन झाडणं आणि ती पुसणं, स्वयंपाक असेल तर चार घरच्या जवळपास ४०-५० पोळ्या. ही झाली बाहेरच्या कामांची यादी आणि स्वत:च्या घरचीही कामं त्यांनाच करावी लागतात. हा एक दिवसाचा हिशेब. महिनाभराचा हिशेब काढला तर किती जास्त काम होतं हे! त्या मानाने त्यांना कष्टाएवढे पैसे मिळतात का? सकाळी पुरेसं अन्न न खाताच त्या घर सोडतात. आजारपण आलं तरी उपचाराचा खर्च पेलवणार नाही म्हणून त्या दुखणं अंगावरच काढतात. त्यात भरीस भर म्हणजे लग्न-समारंभ यासाठीही त्या उचल घेतात. ते पैसे फेडायचे असतात. या स्त्रियांचं सरासरी उत्पन्न सहा ते सात हजार असतं. मात्र, कष्टाला त्या कधीही कमी पडत नाहीत. त्यांच्या या जिद्दीला सलाम ठोकायलाच हवा. त्यांच्या या संघर्षाची, कष्टांची दखल समाजाने, सरकारने घ्यायलाच हवी. चार दिवस कामवाली बाई येणार नाही, असं म्हटलं तर मध्यमवर्गीय कुटुंबातील स्त्रीच्या तोंडचं पाणी पळतं. घरातील शांती, समाधान बर्‍याच अंशी या कामवाल्या बाईवर अवलंबून असतं, असं म्हटलं तर अतिशयोक्ती ठरू नये.
 या स्त्रियांच्या वर्तमान परिस्थितीला त्यांचं अपुरं शिक्षण, इंग्रजीबाबतचं अज्ञान ही महत्त्वाची कारणं आहेत.आठवी-दहावीपर्यंत यांचं शिक्षण झालेलं असतं. पण इंग्रजीचं पुरेसं ज्ञान नसल्याने त्यांना दुसर्‍या नोकर्‍या मिळत नाहीत.त्यामुळे घरकामाशिवाय त्यांच्याकडे दुसरा पर्याय शिल्लक राहत नाही. या स्त्रियांचं आणखी एक कौतुक म्हणजे समाजात पैसा कमावण्याचे ‘इतर’ पर्याय उपलब्ध असतात. त्या मानानं कष्टाचं काम स्वीकारतात. त्यामुळे त्यांच्या चारित्र्याबद्दलही अधिक आदर वाटतो. नैतिक अध:पतन न होऊ देता, दारुडा नवरा सांभाळत त्या खंबीरपणे उभ्या राहतात.
 म्हणूनच या स्त्रियांना किमान वेतन, विमा, प्रॉव्हिडंट फंड, पेन्शन यांसारखे हक्क मिळायला हवेत. व्यसनी पती, महागाई यामुळे त्यांची झोळी फाटकी झाली आहे. या सुविधा त्यांचं जीवनमान सुधारण्यासाठी नक्कीच उपयोगात येतील. सरकार या कामवाल्यांसाठी कायदेशीर नियम आखेल तेव्हा आखेल. पण आपण मध्यमवर्गीय महिलांनी तरी यांच्याशी माणूसपणाने वागून कधी तरी ताजा पदार्थही तिला खायला द्यावा. तिच्या आजारपणात थोडीफार वैद्यकीय मदत करावी, शक्य असल्यास त्यांच्या एखाद्या मुलाच्या शाळेची फी अथवा पुस्तकं द्यावीत. मध्यमवर्गीय, उच्च मध्यमवर्गीय कुटुंबाची घडी बर्‍याच अंशी कष्टकरी महिलांवर अवलंबून आहे, हे नाकारता येणार नाही. म्हणूनच वास्तवाची जाणीव ठेवून घरात काम करणार्‍या या स्त्रियांसाठी त्यांच्या मालकिणींनी शक्य ती मदत अवश्य केली पाहिजे. या मोलकरणींचं महत्त्व जाणून त्यांना माणुसकीची वागणूक दिली पाहिजे.

molakaraniche hire

Working women pots, dhuni, litter, cooking, children to handle, how much work would be the responsibility of the imputed rent is to be called adharaca important communication ananam responsible maid daily life fast. Outdoors addition, major posts jamatanca sedyulamule not busy enough to take care of their house, many women working bhusavatana. What is holding the second time when women drive their household work. The home is depressing how many women sambhalanarya life, the idea of women's mistress? Speak affectionately of her ten minutes to learn about the mind easily identified if they know about this kamavalya than women, and there are many dhira period, it will not be janavalyasivaya.

  The biggest annoyance is that the largest of these women and their male alcohol. Although the Employment men are going to darutaca means 90 per cent of males. So expect most of the time is running gun kamaivaraca of women. Good morning to go to work, do a long time for these people vastidekhila. They want to cross payica difference. Train-Bus devices are like a little luxury to them? Throughout the day to work in the evening, going home again gharacam avarayacam all, it was a night of drinking alcohol is marajhoda-husband abused None.

  Our kamavalya easily identified, her dhairyacam I am not a big appreciation and who takes the decisions. We got married young age. Why two children, husband constantly drink alcohol, beater. Finally, he took a rented room without. Children and applied themselves throughout the day and began to work 10-12 households. Darupayi husband went last. Its all divasapani act. She says, "Once won the boys learned better. I do not for some time. "I thought, and she will be brought where the strength, to act? Twenty-year commitment of two children, my husband does not support, and venture sambhalanyacam mind watching jalajalatya society, where there will be a correction capability?

  On giving women more work while inflation tondamilavani. Strength is not enough power. Every day an average of six women, although generally treated as work takes ghasavi two pots, buckets dhunam 8-10, about two thousand sq. Feet of land jhadanam and pusanam, chapati 40-50 around four home if cooking. This was out of work and a list of your own home work required to be them. This is an account of the day. This was much more than a month, but took account of work! They greatly kastaevadhe get them money? Leave the house and khataca not enough food in the morning. Although the illness was nothing they cast angavaraca not pelavanara as therapeutic costs. Marriage ceremonies yasathihi They all insist on it-take. That money to pay. These women would generate an average of six to seven thousand. However, hardly any of them are not. Through their love thokayalaca air. Their struggle, labor interfere society, the government should hate him. Not four days working woman, middle-class family, but she said that the tondacam water palatam. House of peace, reconciliation would depend on the woman or kamavalya many respects, should not be an exaggeration if I said that.

  The current situation of women to choose their education, ingrajibabatacam ignorance there is quite a learning Desirable important reasons ahetaathavi-dahaviparyanta. But ingrajicam not enough knowledge, they do not spare them another option gharakamasivaya nahitatyamule getting second jobs. These women and an appreciation of the society making money 'other' option are available. The mananam kastacam accept work. So I am more respected in their definition. Moral degeneration does not cause the collapse, they live ammunition husband standing firmly holding.

  So the minimum wage for women, insurance, provident fund, pension rights, such as the air always. Addicted husband, because inflation has been begging their gate. This facility will be used to improve the course of their lives. Akhela when the government or kamavalyam for akhela legal rules. But sometimes when you feed her fresh products manusapanane against the middle-class women, though. Her child to some medical help, if possible, to give their child's school fees, books or a. Middle-class, middle-class family is dependent on women working in high crease many respects, it can not be denied. That should be possible to help those who work for the women of the house, and put them malakininni aware of the reality. This molakaranincam should know the importance of humanity and executed them.

High-Tech priest

हायटेक पुरोहित




$img_titleहातात स्मार्टफोन, घरोघरी पौरोहित्य करायला जाण्या-येण्यासाठी मोटारसायकल, संस्कृतच्या शुद्ध उच्चारांसह इंग्रजी देखील फाडफाड बोलणार्‍या हायटेक यंग गुरुजींचे प्रमाण सध्या बर्‍यापैकी दिसून येत आहे. मुहूर्त सांगायला चोपड्या न उघडता चक्क लॅपटॉप वापरला जातो. तुंदीलतनू, टक्कल पडलेले गुरुजी कालबाह्य होत असून अगदी स्लीम ऍण्ड ट्रीम, नुकतेच मिसरूड फुटलेले, जीम मध्ये जाणारे अन् जिन्स घालणारे तरुण गुरूजी सध्या माहोल करीत आहेत.

‘तरुण पिढी पार भरकटलेली आहे’, ‘आजचे तरुण केवळ पाश्‍चिमात्यांचं अंधानुकरण करण्यातच धन्यता मानतात’, ‘यांचा देवावर, धर्मावर विश्‍वासच राहिलेला नाही,’ अशी अनेक वाक्य आपल्या कानावर नेहमी आदळत असतात. जुन्या पिढीकडून होणारी ही टीका पूर्णपणे चुकीचे नसली, तरीही ती पूर्णत: योग्य देखील नाही. व्यावसायिकता म्हणून जे जे करता येईल ते आजची मुलं करतात अगदी ती ‘प्रोफेशनल पुरोहित’ देखील आहेत. पौरोहित्य हे देखील आता प्रोफेशन झाले आहे. अगदी वयाच्या १० व्या वर्षापासून वेद अध्ययन आणि पौरोहित्याकडे वळलेली एक पिढीच आता पौरोहित्य करायला सरसावली आहे. इतर शिक्षणासोबत हातचा एक गुण असो म्हणून पौरोहित्याचा क्रॅश कोर्स केलेले तरुण आपली बँक, खाजगी कंपनी, शिक्षक किंवा प्राध्यापकीचा व्याप सांभाळून साईड बिझनेस म्हणून पौरोहित्य करून घेतात. त्यामुळे भिक्षुकी हे देखील एक करीअर झाले आहे.

हायटेक यंग गुरुजी

पौरोहित्य म्हणजे भिक्षुकी. आता ती देखील हायटेक झाली आहे. साधारणपणे पूजा सांगणारे गुरूजी म्हटलं की, आपल्या डोक्यात त्यांची एक ठरलेली नेहमीची प्रतिमा तयार असते. या ठरलेल्या प्रतिमेनुसार साधारणत: प्रौढावस्थेतली, कुर्ता, धोतर, खांद्यावर पंचा असलेली, खचलेली, दाढीची खुंटं वाढलेली आणि सोबत पोथ्यांनी भरलेली एक पिशवी खांद्यावर चढवलेली व्यक्ती समोर येते. मात्र, या पारंपारिक प्रतिमेला छेद देण्याचं कार्य आजच्या हायटेक युगातील यंग गुरुजींनी केले आहे. गेल्या काही वर्षांमध्ये पौरोहित्याकडे विशी-पंचविशीत पोहोचलेल्या तरुणांचा कल दिसून येत आहे. हातात स्मार्टफोन, घरोघरी पौरोहित्य करायला जाण्या-येण्यासाठी मोटारसायकल, संस्कृतच्या शुद्ध उच्चारांसह इंग्रजी देखील फाडफाड बोलणार्‍या हायटेक यंग गुरुजींचे प्रमाण सध्या बर्‍यापैकी दिसून येत आहे. मुहूर्त सांगायला चोपड्या न उघडता चक्क लॅपटॉप वापरला जातो. तुंदीलतनू, टक्कल पडलेले गुरुजी कालबाह्य होत असून अगदी स्लीम ऍण्ड ट्रीम, नुकतेच मिसरूड फुटलेले, जीम मध्ये जाणारे अन् जिन्स घालणारे तरुण गुरूजी सध्या माहोल करीत आहेत. तसेच मोबाईल क्रांतीमुळे हे यंग गुरुजी अगदी सहज रिचेबल झाले आहेत.

काही बाबतीत यंग गुरुजी जुन्या गुरुजींपेक्षा निराळे वाटत असले तरीही त्यांच्या वेशभूषेत मात्र कसलाही फरक पडलेला नाही. हे यंग गुरुजी आपल्याकडे येणार्‍या जुन्या भटजींसारखेच धोतर, जानवे घालून पौरोहित्य करतात. चार्तुमास म्हटलं की, धार्मिक कार्य, सणांची सारखी रेलचेल सुरू असते. त्यातल्या गौरी-गणपतीच्या वेळी तर पौरोहित्य करणार्‍यांचे शेड्युल अगदीच टाईट असते. गुरुजींची अक्षरश: शोधाशोध करावी लागते. त्यावेळी या यंग गुरुजींचे महत्त्व द्विगुणीत होऊन जाते.

सध्या उपलब्ध असलेले यंग गुरुजी कुठल्याही बाबतीत कमी नाहीत. अगदी वास्तुशांती, सत्यनारायण, लघुरुद्र, अभिषेकापासून ते देवी-देवतांच्या प्राणप्रतिष्ठेपर्यंतची सर्व कार्ये हे करू शकतात. अनेक ज्येष्ठ गुरुजींच्या मते, तरुणांनी पौरोहित्याकडे वळण्याचा घेतलेला निर्णय योग्य आणि स्वागतार्ह आहे.

पौरोहित्याची उज्ज्वल परंपरा

नागपूर शहराला विद्वान पुरोहितांची तसेच पुरोहित घराण्यांची उज्ज्वल परंपरा लाभली आहे. अगदी बाबासाहेब साल्पेकरशास्त्री, आर्वीकर शास्त्री, बापटशास्त्री, टोळशास्त्री, काळी, सिंगरू, रामडोहकर शास्त्री, धामणकर, अयाचित, आंबेकर, पडेगावकर, तेलंगशास्त्री, पांढरीकर, पत्राळे, मुळेशास्त्री, नंदनगिरी, चिंचाळकर, जोशी अशी लांबलचक यादी आपल्या डोळ्यासमोर सहज तरळून जाते. याच उज्ज्वल परंपरेला समोर नेण्याचे कार्य हे यंग गुरुजी करीत आहेत. संस्कृती संरक्षण, सर्ंवधनासोबतच स्वत:च्या व्यक्तिमत्त्वाचा विकास करण्याचे कार्य या तरुण पिढीकडून होत आहे. एकीकडे रेव्ह पार्टी, पब संस्कृती डोके वर काढत असताना समाजातील तरुणांनी वेद अध्ययन आणि पौरोहित्याकडे वळणे निश्‍चितच कौतुकास्पद म्हणावे लागेल.

अधिकाधिक तरुणांची गरज

या क्षेत्रातील काही ज्येष्ठ पुरोहितांच्या मते, या क्षेत्राकडे अधिकाधिक तरुणांनी वळावे. आज नागपूर शहराची लोकसंख्या ४० लाखाच्या घरात आहे. पौरोहित्य करणारे केवळ ३००-४०० आहेत. तेव्हा अधिकाधिक तरुणांनी या क्षेत्राकडे वळावे असे, वेद अध्यापन आणि पौरोहित्य करणार्‍या प्रफुल्ल नंदनगिरी यांचे मत आहे. आज सातत्याने गुरुजींची कमतरता भासत आहे. त्यामुळे सध्याच्या पुरोहितांवर वर्कलोड वाढले आहे. एका दिवसात तीस-चाळीस पूजा त्यांना कराव्या लागतात. सर्वच यजमानांना आपल्या घरची पूजा उत्तमरीत्या पार पडावी, योग्य मुहूर्ताच्या वेळेतच व्हावी असे वाटत असते. मात्र, बरेचदा जो मुहूर्त असतो त्या कालावधीत एक किंवा दोन पूजा होवू शकतात. अशावेळी तडजोड हा प्रकार हा समोर येतो. यावर नव्याने तयार झालेली तरुण पुरोहितांची पिढी पर्याय ठरू शकते. तसेच यामुळे पुरोहितांची होणारी तारांबळ आणि यजमानांना मिळणारे समाधान यांचा मेळ साधला जाऊ शकतो.

हम भी किसीसे कम नहीं

फक्त पुरुषांचं वर्चस्व असलेले क्षेत्र म्हणजे भिक्षुकी अथवा पौरोहित्य. यातही स्त्रियांनी आता शिरकाव केला आहे. केवळ महाराष्ट्रातच नव्हे तर संपूर्ण भारतात अनेक महिला पौरोहित्य करणार्‍या आहेत. नागपुरात देखील लता पाटणकर यांच्यासारखी अनेक उदाहरणे आहेत. यापैकी काही पौरोहित्य करणार्‍या स्त्रिया या क्षेत्राकडे एक छंद म्हणून देखील पाहतात. त्यामागे कुठेही पैसे कमविण्याचा उद्देष नसतो. तर काही महिला पौरोहितांच्या मते, भिक्षुकीच्या माध्यमाद्वारे आपल्या हातून परमेश्वराची सेवा होते या समाधानाने त्या पौरोहित्य करतात. एक मात्र खरे की याही क्षेत्रात हम भी किसी से कम नहीं हे स्त्रियांनी सिद्ध केले आहे.

पौरोहित्य : एक करीअर

पौरोहित्याकडे आजही कनिष्ठ नजरेने पाहिल्या जाते. भिक्षुकी करणे, याज्ञिकी करणे हे तितकेसे प्रतिष्ठेचे समजले जात नाही. मात्र, नव्याने या क्षेत्राकडे वळलेल्या तरुणांच्या मते, हे एक उत्कृष्ट करीअर आहे. काही तरुणांच्या मते, आज पदव्युत्तर शिक्षण घेऊनही जर नोकरी मिळण्याची शक्यता नसेल तर आपल्या संस्कृतीची कास धरत पौरोहित्याकडे वळण्यात काय चुकीचे आहे? आज पौरोहित्याकडे एक करीअर म्हणून पाहणार्‍यांची संख्या दिवसेंदिवस वाढत असल्याचे चित्र दिसून येत आहे. बरे पौरोहित्य करणार्‍यांचा वर्षभरच सिझन असतो. लग्न, मौंज, बारसे, अभिषेक सुरूच असतात. त्यात गौरी, गणपती, महालक्ष्मी पासून अगदी दिवाळी पर्यंत पुरोहित हवेच असतात.

गणशोत्सव, महालक्ष्मी पूजन, नवरात्रामध्ये पूजेसाठी घरोघरी गुरुजींची गरज निर्माण झालेली असते. गुरुजी येतील त्यावेळी घरी पूजा सुरू केली जाईल, असा घरच्या लोकांचा आग्रह असतो. मात्र, गेल्या काही वर्षांत गुरुजींच्या कामाचा व्याप वाढल्यामुळे सोळा ते पंचविशीतील तरुण पिढीला पौरोहित्याचे शिक्षण दिले जात असून ही तरुण पिढी घरोघरी पूजा सांगण्यासाठी जाताना दिसते. भोसला वेदशाळा, आर्वीकर वेदपाठ शाळा येथे नवीन पिढीला पौरोहित्याचे शिक्षण देण्यात येते. आज साधारणपणे एका दिवसाला १५००-२००० रुपये मिळू शकतात.

पौरोहित्य हे केवळ एक पोट भरण्याचे माध्यम नसून ते संस्कृतिसंवधर्नाचे एक उत्कृष्ट माध्यम बनू शकते. वेद अध्ययन पूर्ण केलेला विद्यार्थी पुढे याच क्षेत्रात अध्यापक म्हणूनही नाव कमवू शकतो. तिरुपती संस्थान, कांची पीठ यांसारख्या संस्था या विद्यार्थ्यांना शिष्यवृत्ती देखील देतात.

अ) शैक्षणिक संस्था

भोसला वेदशाळा महाविद्यालय सोसायटी, नागपूर

आर्वीकर वेदपाठ शाळा, नागपूर

याज्ञवल्क्य पाठशाळा, त्र्यंबकेश्‍वर, नाशिक

चतुर्वेदी पाठशाळा, ढालेगाव

ब) कालावधी

साधारणपणे वेद अध्ययनाचा संपूर्ण कालावधी हा ८ ते १० वर्षांचा आहे. यामध्ये वेदांचे संपूर्ण अध्ययन तसेच पौरोहित्याचे शास्त्रोक्त मार्गदर्शन करण्यात येते.

क) शिष्यवृत्ती

तिरुपती संस्थान : वेद अध्ययन झालेल्या विद्यार्थ्यांसाठी तिरुपती संस्थानतर्फे एक परीक्षा घेण्यात येते. ही परीक्षा उत्तीर्ण केल्यास विद्यार्थ्यांना दरमहा १५००० रुपये (आजीवन) वेतन देण्यात येते.

सांदीपनी राष्ट्रीय वेदविद्या प्रतिष्ठानातर्फेही वेद अध्ययन करणार्‍या विद्यार्थ्यांना मदत करण्यात येते.

ज्येष्ठांच्या अपेक्षा

पौरोहित्याकडे वळलेल्या तरुणांचे स्वागत करणार्‍या ज्येष्ठांच्या या तरुणांकडून काही अपेक्षा देखील आहेत.

तरुण पिढीने या क्षेत्राला केवळ पोट भरण्याचे साधन मानू नये.

वेदांचे, पौरोहित्याचे संपूर्ण शिक्षण घ्यावे.

यजमानांकडे पूजा करताना केवळ वेळ मारून नेण्याची सवय लावू नये. पूजा कमी घ्याव्यात मात्र, ज्या पूजा घेतल्या आहेत त्या विधिवत पूर्ण कराव्यात.

कुशाग्रता, पाठांतर, शुद्ध आचरण, स्पष्ट उच्चारण, प्रामाणिकपणा इत्यादी गुणांची शिदोरी कायम सोबत ठेवावी.

पौरोहित्य हा एक हिंदू संस्कृतीतील संस्कार मानून करावा.

स्वत:च्या घरातील नित्यकर्म आधी करावे, त्यानंतरच पौरोहित्यास घराबाहेर पडावे.

काही प्रश्‍न...

आता पौरोहित्य हे करीअर झालेले आहे. त्यात कमाई देखील चांगली आहे. शिवाय पौरोहित्यासोबतच इतर व्यवसाय देखील करता येतात. विमा एजंट पासून ट्युशन क्लासेस पर्यंत अनेक गोष्टी करता येतात. अगदी प्रोफेशनली हे करायचे असल्याने त्याची तरुणांना लाज वाटायची ती भीड देखील आता चेपली आहे. अगदी ऍब्रॉडला देखील पौरोहित्य करणारे आहेत. लग्न किंवा इतर कुठल्या मंगल सोहळ्याचे संपूर्ण कंत्राट घेणारेही आहेत. मात्र, केवळ पौरोहित्य करणार्‍याशी लग्न करायला मुली तयार होत नाहीत, ही थोडीफार अडचण आहे. दुसर्‍यांची लग्न लावून देणार्‍याला स्वत:च्या लग्नासाठी वाट बघावी लागते. वेशभूषेचा प्रश्‍न मात्र आता राहिला नाही. यजमानांच्या घरी जाऊनही धोतर, बंगाली शर्ट, टोपी हा वेश धारण करता येतो. सलग पूजा असल्यातर वारंवार ड्रेस बदलण्यापेक्षा मग खास पुरोहिताच्या या वेशभूषेची सवय होऊन जाते.

तर मित्रांनो, समाजाला गरज आहे, चांगली कमाई आहे तर मग प्रोफेशन म्हणून पौरोहित्य स्वीकारायला काय हरकत आहे?

High-Tech priest





$ img_title smartphone in hand, every priest to go-to motorcycles, Sanskrit, English is not the pure uccaransaha also found time for the speakers Hitech Young Guruji rate phadaphada. Time is used to open the laptop pretty much copadya. Tundilatanu, and even bald Expires Master slim and stream itself, just misaruda found behind, Anwar who wear jeans in a gym young Master are currently environment.



"The young generation has passed bharakataleli ',' believe that today's young bliss karanyataca bandwagon just pascimatyancam ',' of God, religion no longer believe," he always told his many sentences are gone. Vaccine consisting of old pidhikaduna not completely wrong, but that is absolutely not the right also. Professionalism as those kids today that they will be even professional priests, too. It is also now Profession priesthood. Just study the Vedas from the 10th year of age and paurohityakade valaleli came to the priesthood is a pidhica. Your bank crash course by young paurohityaca as a result Thanks be to other educational, private company, a teacher or pradhyapakica incidence take up the priesthood as a side business. Rituals so it is also a career.



Hitech Young Teacher



Rituals of priesthood. Now it is also a hi-tech. About Worship saying Master said that, it is the image of the usual price of their own head. Generally, the fixed image: praudhavasthetali, shirt, dhoti, the shoulders whites, khacaleli beard khuntam is in front of the person and the company increased Uploaded shoulder bag full of manuscripts. However, the traditional image segmentation has been offered work in today's hi-tech age Young Master. Youth in the last few years have seen a trend paurohityakade teen age-pancavisita reached. Smartphone in hand, every priest to go-to motorcycle, Sanskrit, English is not the pure uccaransaha also found time for the speakers Hitech Young Guruji rate phadaphada. Time is used to open the laptop pretty much copadya. Tundilatanu, and even bald Expires Master slim and stream itself, just misaruda found behind, Anwar who wear jeans in a gym young Master are currently environment. Young Master is a mobile revolution and have been very easily try and protect them.



In some cases the Young Master would be no different than the old Guruji still lying there, but the difference between their vesabhuseta. The Young Master, you have to be old bhatajinsarakheca dhoti, the hieratic tone nicely. Cartumasa said that religious work, is the start of festival season extending overflow like. Moreover Gauri Ganesha-time schedule is tight pursuing the priesthood altogether. Teachers simply have to hunt. When this is the importance of the dvigunita Young Guruji.



Young Master is not currently available in any case less. Even VaastuShanti, Satyanarayana, laghurudra, and the anointing of the gods and goddesses from all functions can pranapratistheparyantaci. According to several senior Guruji, youth paurohityakade signal for turning a decision is right and welcome.



Paurohityaci splendid tradition



Nagpur city learned priests and priestly families have lived in the bright tradition. Even Dr. salpekarasastri, arvikara Shastri, bapatasastri, tolasastri, black, Singer, ramadohakara Shastri, dhamanakara, inertia, ambekara, padegavakara, telangasastri, pandharikara, patrale, mulesastri, nandanagiri, cincalakara, Joshi is a long list Such a wonderful happen with us. In front of the splendid traditions of this work are to take the Young Master. Culture protection, sarnvadhanasobataca himself the task of development of the personality is pidhikaduna young. On the one hand revha party, pub culture to study the Vedas youth in the community, while drawing on the head and say good will certainly paurohityakade turn.



Need more and more young men



According to the senior priests of the sector, more and more men turn to this sector. Today, the population of the city is the home of 40 lakh. Priesthood that are only 300-400. And more and more young men to turn to this sector, it is not the teaching of the Vedas and the priest who Praful nandanagiri. This is like a constant shortage of teachers. Therefore, the current is increased workload on the priests. Forty-one of the thirty days it takes to be worshiped them. Appeal across all hosts worship your household well, seems to have occurred, it may be veletaca. However, quite often, which can be one or two periods of worship is the time. This case comes before this type of compromise. Generation of young priests may be an option on the newly created. This can also be accomplished by combining the priests and the hosts distracted satisfaction.



We're not at anyone



The area is dominated by men only Rituals or priesthood. Of those women now entrance. Maharashtra, India priesthood that many women are not only the whole. There are also many examples of Nagpur, which Lata too. See also quite a few women who priesthood as a hobby or area. There is not any purpose to make money. According to some of the women paurohitam, Rituals of his hand through his priesthood or the service they were contentedly. However, we also have a right to any area that has been proven to not less than a women.



Priesthood: a career



Paurohityakade is still inferior to the first story. Rituals do, sacrificially do not understand this prestigious culture. However, the newly votes youth valalelya this area, this is an excellent career. According to some of the young men, but this is not likely to get a job post graduation later, what is wrong with your dog need paurohityakade embrace culture, Cass? Today paurohityakade watcher as a career is the number of the picture appears to be growing day by day. Season well priesthood is pursuing a year. Marriage, maunja, christening, Abhishek are continued. It Gauri, Ganapati, priests are exceptions here to Diwali even from Mahalakshmi.



Ganasotsava, Mahalaxmi worship, worship in Navratri is the need for teachers to their houses. Teacher will come when it will begin to worship at home, that home is urging people. However, in the last few years, Guruji working sixteen to increase in the workload is going to teach the young generation paurohityace pancavisitila worship every generation seems to tell when young. Bhosale vedasala, arvikara vedapatha new generation paurohityace education is provided at the school. Generally, this can be a Rs 1500-2000 per day.



This can be a great way to priesthood sanskrtisanvadharnace not only to pay through a stomach. The students can earn a full study of the Vedas as a teacher in the field of the same name along. Tirupati Institute, also offer scholarships to students or organizations like Kanchi flour.



A) educational corporation



Bhosale vedasala Society College, Nagpur



Arvikara vedapatha School, Nagpur



Yajnavalykasmrti school, Trimbakeshwar, Nashik



Chaturvedi school dhalegava



B) the period



The whole period of approximately 8 to 10 years old is learning the Vedas. These Vedanta entire study can guide scientific and paurohityace.



C) Scholarship



Tirupati Institute: students who have taken the test in a study of the Vedas Tirupati sansthanatarphe. If students pass the test of Rs 15,000 per month (lifetime) salary is given.



Veda is to help students who study sandipani National vedavidya pratisthanatarphehi.



Should the Elder



Are also expected to welcome some young people who are elderly or tarunankaduna paurohityakade valalelya.



The young generation should not be the only means of paying the stomach area.



Vedanta, paurohityace take full education.



The worship of the home should not be put to death just wont take long. However, should reduce the worship, worship which they are taken, according to the duly completed.



Sharpness, variants, pure conduct, articulation, etc. points to demonstrate the sincerity with permanent provisions.



This is according to Hindu rites in a culture priesthood.



Own routines to do before the house, then go out to paurohit.



Some of the questions ...



Now that the priesthood is a career. It is also a good income. And paurohityasobataca are also other business. Insurance can be many things to classes from tyusana agent. Since his youth, even to this Professionally Congrats shame that deference is now also color. There are also ebrodala to the priesthood. There are ghenarehi entire contract or any other auspicious wedding celebration. However, only the girls are not ready to get married priesthood host, there is some problem. Second wife denaryala own wedding for glory. Vesabhuseca question, however, was not. Hosts went dhoti, Bengali shirt, hat comes disguised. Frequent change of dress for worship asalyatara than priests and holy is his habit and vesabhuseci.



So friends, the community is needed, then, is what is a good income as a profession to accept priesthood?

Hāyaṭēka purōhita





$img_titlehātāta smārṭaphōna, gharōgharī paurōhitya karāyalā jāṇyā-yēṇyāsāṭhī mōṭārasāyakala, sanskr̥tacyā śud'dha uccārānsaha iṅgrajī dēkhīla phāḍaphāḍa bōlaṇār‍yā hāyaṭēka yaṅga gurujīn̄cē pramāṇa sadhyā bar‍yāpaikī disūna yēta āhē. Muhūrta sāṅgāyalā cōpaḍyā na ughaḍatā cakka lĕpaṭŏpa vāparalā jātō. Tundīlatanū, ṭakkala paḍalēlē gurujī kālabāhya hōta asūna agadī slīma ĕṇḍa ṭrīma, nukatēca misarūḍa phuṭalēlē, jīma madhyē jāṇārē an jinsa ghālaṇārē taruṇa gurūjī sadhyā māhōla karīta āhēta.



‘Taruṇa piḍhī pāra bharakaṭalēlī āhē’, ‘ājacē taruṇa kēvaḷa pāś‍cimātyān̄caṁ andhānukaraṇa karaṇyātaca dhan'yatā mānatāta’, ‘yān̄cā dēvāvara, dharmāvara viś‍vāsaca rāhilēlā nāhī,’ aśī anēka vākya āpalyā kānāvara nēhamī ādaḷata asatāta. Jun'yā piḍhīkaḍūna hōṇārī hī ṭīkā pūrṇapaṇē cukīcē nasalī, tarīhī tī pūrṇata: Yōgya dēkhīla nāhī. Vyāvasāyikatā mhaṇūna jē jē karatā yē'īla tē ājacī mulaṁ karatāta agadī tī ‘prōphēśanala purōhita’ dēkhīla āhēta. Paurōhitya hē dēkhīla ātā prōphēśana jhālē āhē. Agadī vayācyā 10 vyā varṣāpāsūna vēda adhyayana āṇi paurōhityākaḍē vaḷalēlī ēka piḍhīca ātā paurōhitya karāyalā sarasāvalī āhē. Itara śikṣaṇāsōbata hātacā ēka guṇa asō mhaṇūna paurōhityācā krĕśa kōrsa kēlēlē taruṇa āpalī bam̐ka, khājagī kampanī, śikṣaka kinvā prādhyāpakīcā vyāpa sāmbhāḷūna sā'īḍa bijhanēsa mhaṇūna paurōhitya karūna ghētāta. Tyāmuḷē bhikṣukī hē dēkhīla ēka karī'ara jhālē āhē.



Hāyaṭēka yaṅga gurujī



paurōhitya mhaṇajē bhikṣukī. Ātā tī dēkhīla hāyaṭēka jhālī āhē. Sādhāraṇapaṇē pūjā sāṅgaṇārē gurūjī mhaṭalaṁ kī, āpalyā ḍōkyāta tyān̄cī ēka ṭharalēlī nēhamīcī pratimā tayāra asatē. Yā ṭharalēlyā pratimēnusāra sādhāraṇata: Prauḍhāvasthētalī, kurtā, dhōtara, khāndyāvara pan̄cā asalēlī, khacalēlī, dāḍhīcī khuṇṭaṁ vāḍhalēlī āṇi sōbata pōthyānnī bharalēlī ēka piśavī khāndyāvara caḍhavalēlī vyaktī samōra yētē. Mātra, yā pārampārika pratimēlā chēda dēṇyācaṁ kārya ājacyā hāyaṭēka yugātīla yaṅga gurujīnnī kēlē āhē. Gēlyā kāhī varṣāmmadhyē paurōhityākaḍē viśī-pan̄caviśīta pōhōcalēlyā taruṇān̄cā kala disūna yēta āhē. Hātāta smārṭaphōna, gharōgharī paurōhitya karāyalā jāṇyā-yēṇyāsāṭhī mōṭārasāyakala, sanskr̥tacyā śud'dha uccārānsaha iṅgrajī dēkhīla phāḍaphāḍa bōlaṇār‍yā hāyaṭēka yaṅga gurujīn̄cē pramāṇa sadhyā bar‍yāpaikī disūna yēta āhē. Muhūrta sāṅgāyalā cōpaḍyā na ughaḍatā cakka lĕpaṭŏpa vāparalā jātō. Tundīlatanū, ṭakkala paḍalēlē gurujī kālabāhya hōta asūna agadī slīma ĕṇḍa ṭrīma, nukatēca misarūḍa phuṭalēlē, jīma madhyē jāṇārē an jinsa ghālaṇārē taruṇa gurūjī sadhyā māhōla karīta āhēta. Tasēca mōbā'īla krāntīmuḷē hē yaṅga gurujī agadī sahaja ricēbala jhālē āhēta.



Kāhī bābatīta yaṅga gurujī jun'yā gurujīmpēkṣā nirāḷē vāṭata asalē tarīhī tyān̄cyā vēśabhūṣēta mātra kasalāhī pharaka paḍalēlā nāhī. Hē yaṅga gurujī āpalyākaḍē yēṇār‍yā jun'yā bhaṭajīnsārakhēca dhōtara, jānavē ghālūna paurōhitya karatāta. Cārtumāsa mhaṭalaṁ kī, dhārmika kārya, saṇān̄cī sārakhī rēlacēla surū asatē. Tyātalyā gaurī-gaṇapatīcyā vēḷī tara paurōhitya karaṇār‍yān̄cē śēḍyula agadīca ṭā'īṭa asatē. Gurujīn̄cī akṣaraśa: Śōdhāśōdha karāvī lāgatē. Tyāvēḷī yā yaṅga gurujīn̄cē mahattva dviguṇīta hō'ūna jātē.



Sadhyā upalabdha asalēlē yaṅga gurujī kuṭhalyāhī bābatīta kamī nāhīta. Agadī vāstuśāntī, satyanārāyaṇa, laghurudra, abhiṣēkāpāsūna tē dēvī-dēvatān̄cyā prāṇapratiṣṭhēparyantacī sarva kāryē hē karū śakatāta. Anēka jyēṣṭha gurujīn̄cyā matē, taruṇānnī paurōhityākaḍē vaḷaṇyācā ghētalēlā nirṇaya yōgya āṇi svāgatār'ha āhē.



Paurōhityācī ujjvala paramparā



nāgapūra śaharālā vidvāna purōhitān̄cī tasēca purōhita gharāṇyān̄cī ujjvala paramparā lābhalī āhē. Agadī bābāsāhēba sālpēkaraśāstrī, ārvīkara śāstrī, bāpaṭaśāstrī, ṭōḷaśāstrī, kāḷī, siṅgarū, rāmaḍ'̔ōhakara śāstrī, dhāmaṇakara, ayācita, āmbēkara, paḍēgāvakara, tēlaṅgaśāstrī, pāṇḍharīkara, patrāḷē, muḷēśāstrī, nandanagirī, cin̄cāḷakara, jōśī aśī lāmbalacaka yādī āpalyā ḍōḷyāsamōra sahaja taraḷūna jātē. Yāca ujjvala paramparēlā samōra nēṇyācē kārya hē yaṅga gurujī karīta āhēta. Sanskr̥tī sanrakṣaṇa, sarnvadhanāsōbataca svata:Cyā vyaktimattvācā vikāsa karaṇyācē kārya yā taruṇa piḍhīkaḍūna hōta āhē. Ēkīkaḍē rēvha pārṭī, paba sanskr̥tī ḍōkē vara kāḍhata asatānā samājātīla taruṇānnī vēda adhyayana āṇi paurōhityākaḍē vaḷaṇē niś‍citaca kautukāspada mhaṇāvē lāgēla.



Adhikādhika taruṇān̄cī garaja



yā kṣētrātīla kāhī jyēṣṭha purōhitān̄cyā matē, yā kṣētrākaḍē adhikādhika taruṇānnī vaḷāvē. Āja nāgapūra śaharācī lōkasaṅkhyā 40 lākhācyā gharāta āhē. Paurōhitya karaṇārē kēvaḷa 300-400 āhēta. Tēvhā adhikādhika taruṇānnī yā kṣētrākaḍē vaḷāvē asē, vēda adhyāpana āṇi paurōhitya karaṇār‍yā praphulla nandanagirī yān̄cē mata āhē. Āja sātatyānē gurujīn̄cī kamataratā bhāsata āhē. Tyāmuḷē sadhyācyā purōhitānvara varkalōḍa vāḍhalē āhē. Ēkā divasāta tīsa-cāḷīsa pūjā tyānnā karāvyā lāgatāta. Sarvaca yajamānānnā āpalyā gharacī pūjā uttamarītyā pāra paḍāvī, yōgya muhūrtācyā vēḷētaca vhāvī asē vāṭata asatē. Mātra, barēcadā jō muhūrta asatō tyā kālāvadhīta ēka kinvā dōna pūjā hōvū śakatāta. Aśāvēḷī taḍajōḍa hā prakāra hā samōra yētō. Yāvara navyānē tayāra jhālēlī taruṇa purōhitān̄cī piḍhī paryāya ṭharū śakatē. Tasēca yāmuḷē purōhitān̄cī hōṇārī tārāmbaḷa āṇi yajamānānnā miḷaṇārē samādhāna yān̄cā mēḷa sādhalā jā'ū śakatō.



Hama bhī kisīsē kama nahīṁ



phakta puruṣān̄caṁ varcasva asalēlē kṣētra mhaṇajē bhikṣukī athavā paurōhitya. Yātahī striyānnī ātā śirakāva kēlā āhē. Kēvaḷa mahārāṣṭrātaca navhē tara sampūrṇa bhāratāta anēka mahilā paurōhitya karaṇār‍yā āhēta. Nāgapurāta dēkhīla latā pāṭaṇakara yān̄cyāsārakhī anēka udāharaṇē āhēta. Yāpaikī kāhī paurōhitya karaṇār‍yā striyā yā kṣētrākaḍē ēka chanda mhaṇūna dēkhīla pāhatāta. Tyāmāgē kuṭhēhī paisē kamaviṇyācā uddēṣa nasatō. Tara kāhī mahilā paurōhitān̄cyā matē, bhikṣukīcyā mādhyamādvārē āpalyā hātūna paramēśvarācī sēvā hōtē yā samādhānānē tyā paurōhitya karatāta. Ēka mātra kharē kī yāhī kṣētrāta hama bhī kisī sē kama nahīṁ hē striyānnī sid'dha kēlē āhē.



Paurōhitya: Ēka karī'ara



paurōhityākaḍē ājahī kaniṣṭha najarēnē pāhilyā jātē. Bhikṣukī karaṇē, yājñikī karaṇē hē titakēsē pratiṣṭhēcē samajalē jāta nāhī. Mātra, navyānē yā kṣētrākaḍē vaḷalēlyā taruṇān̄cyā matē, hē ēka utkr̥ṣṭa karī'ara āhē. Kāhī taruṇān̄cyā matē, āja padavyuttara śikṣaṇa ghē'ūnahī jara nōkarī miḷaṇyācī śakyatā nasēla tara āpalyā sanskr̥tīcī kāsa dharata paurōhityākaḍē vaḷaṇyāta kāya cukīcē āhē? Āja paurōhityākaḍē ēka karī'ara mhaṇūna pāhaṇār‍yān̄cī saṅkhyā divasēndivasa vāḍhata asalyācē citra disūna yēta āhē. Barē paurōhitya karaṇār‍yān̄cā varṣabharaca sijhana asatō. Lagna, maun̄ja, bārasē, abhiṣēka surūca asatāta. Tyāta gaurī, gaṇapatī, mahālakṣmī pāsūna agadī divāḷī paryanta purōhita havēca asatāta.



Gaṇaśōtsava, mahālakṣmī pūjana, navarātrāmadhyē pūjēsāṭhī gharōgharī gurujīn̄cī garaja nirmāṇa jhālēlī asatē. Gurujī yētīla tyāvēḷī gharī pūjā surū kēlī jā'īla, asā gharacyā lōkān̄cā āgraha asatō. Mātra, gēlyā kāhī varṣānta gurujīn̄cyā kāmācā vyāpa vāḍhalyāmuḷē sōḷā tē pan̄caviśītīla taruṇa piḍhīlā paurōhityācē śikṣaṇa dilē jāta asūna hī taruṇa piḍhī gharōgharī pūjā sāṅgaṇyāsāṭhī jātānā disatē. Bhōsalā vēdaśāḷā, ārvīkara vēdapāṭha śāḷā yēthē navīna piḍhīlā paurōhityācē śikṣaṇa dēṇyāta yētē. Āja sādhāraṇapaṇē ēkā divasālā 1500-2000 rupayē miḷū śakatāta.



Paurōhitya hē kēvaḷa ēka pōṭa bharaṇyācē mādhyama nasūna tē sanskr̥tisanvadharnācē ēka utkr̥ṣṭa mādhyama banū śakatē. Vēda adhyayana pūrṇa kēlēlā vidyārthī puḍhē yāca kṣētrāta adhyāpaka mhaṇūnahī nāva kamavū śakatō. Tirupatī sansthāna, kān̄cī pīṭha yānsārakhyā sansthā yā vidyārthyānnā śiṣyavr̥ttī dēkhīla dētāta.



A) śaikṣaṇika sansthā



bhōsalā vēdaśāḷā mahāvidyālaya sōsāyaṭī, nāgapūra



ārvīkara vēdapāṭha śāḷā, nāgapūra



yājñavalkya pāṭhaśāḷā, tryambakēś‍vara, nāśika



caturvēdī pāṭhaśāḷā, ḍhālēgāva



ba) kālāvadhī



sādhāraṇapaṇē vēda adhyayanācā sampūrṇa kālāvadhī hā 8 tē 10 varṣān̄cā āhē. Yāmadhyē vēdān̄cē sampūrṇa adhyayana tasēca paurōhityācē śāstrōkta mārgadarśana karaṇyāta yētē.



Ka) śiṣyavr̥ttī



tirupatī sansthāna: Vēda adhyayana jhālēlyā vidyārthyānsāṭhī tirupatī sansthānatarphē ēka parīkṣā ghēṇyāta yētē. Hī parīkṣā uttīrṇa kēlyāsa vidyārthyānnā daramahā 15000 rupayē (ājīvana) vētana dēṇyāta yētē.



Sāndīpanī rāṣṭrīya vēdavidyā pratiṣṭhānātarphēhī vēda adhyayana karaṇār‍yā vidyārthyānnā madata karaṇyāta yētē.



Jyēṣṭhān̄cyā apēkṣā



paurōhityākaḍē vaḷalēlyā taruṇān̄cē svāgata karaṇār‍yā jyēṣṭhān̄cyā yā taruṇāṅkaḍūna kāhī apēkṣā dēkhīla āhēta.



Taruṇa piḍhīnē yā kṣētrālā kēvaḷa pōṭa bharaṇyācē sādhana mānū nayē.



Vēdān̄cē, paurōhityācē sampūrṇa śikṣaṇa ghyāvē.



Yajamānāṅkaḍē pūjā karatānā kēvaḷa vēḷa mārūna nēṇyācī savaya lāvū nayē. Pūjā kamī ghyāvyāta mātra, jyā pūjā ghētalyā āhēta tyā vidhivata pūrṇa karāvyāta.



Kuśāgratā, pāṭhāntara, śud'dha ācaraṇa, spaṣṭa uccāraṇa, prāmāṇikapaṇā ityādī guṇān̄cī śidōrī kāyama sōbata ṭhēvāvī.



Paurōhitya hā ēka hindū sanskr̥tītīla sanskāra mānūna karāvā.



Svata:Cyā gharātīla nityakarma ādhī karāvē, tyānantaraca paurōhityāsa gharābāhēra paḍāvē.



Kāhī praś‍na...



Ātā paurōhitya hē karī'ara jhālēlē āhē. Tyāta kamā'ī dēkhīla cāṅgalī āhē. Śivāya paurōhityāsōbataca itara vyavasāya dēkhīla karatā yētāta. Vimā ējaṇṭa pāsūna ṭyuśana klāsēsa paryanta anēka gōṣṭī karatā yētāta. Agadī prōphēśanalī hē karāyacē asalyānē tyācī taruṇānnā lāja vāṭāyacī tī bhīḍa dēkhīla ātā cēpalī āhē. Agadī ĕbrŏḍalā dēkhīla paurōhitya karaṇārē āhēta. Lagna kinvā itara kuṭhalyā maṅgala sōhaḷyācē sampūrṇa kantrāṭa ghēṇārēhī āhēta. Mātra, kēvaḷa paurōhitya karaṇār‍yāśī lagna karāyalā mulī tayāra hōta nāhīta, hī thōḍīphāra aḍacaṇa āhē. Dusar‍yān̄cī lagna lāvūna dēṇār‍yālā svata:Cyā lagnāsāṭhī vāṭa baghāvī lāgatē. Vēśabhūṣēcā praś‍na mātra ātā rāhilā nāhī. Yajamānān̄cyā gharī jā'ūnahī dhōtara, baṅgālī śarṭa, ṭōpī hā vēśa dhāraṇa karatā yētō. Salaga pūjā asalyātara vāranvāra ḍrēsa badalaṇyāpēkṣā maga khāsa purōhitācyā yā vēśabhūṣēcī savaya hō'ūna jātē.



Tara mitrānnō, samājālā garaja āhē, cāṅgalī kamā'ī āhē tara maga prōphēśana mhaṇūna paurōhitya svīkārāyalā kāya harakata āhē?